Dag 15 Van Monte Verde naar Esterillos

Rob en ik zijn al vroeg wakker, de kindjes slapen nog. Omdat het zip-linen zo leuk was gaan we proberen vanmorgen voor vertrek nog een parcours te nemen bij SkyTrek, de andere organisatie die het zip-linen organiseert. Terwijl ik vast de koffers fatsoeneer loopt Rob naar de receptie. Helaas, het zit tot 14.00 vol en dat wordt te laat voor ons. We gaan dus vertrekken richting de kust. Het inladen van de auto wordt ondertussen een routineklus en om 10.15 uur zitten we in de auto. Ik rij het eerste stuk met Mick voorin. Zo worden hij en ik niet misselijk van de bochten in de bergen, we zitten immers op ruim 1.500 meter. Binnen een uur zijn we beneden en waar we begonnen met 19 C zitten we dus een uur later al op 33 C. De reis loopt voorspoedig alhoewel we even verkeerd rijden. Ook rijden we over een bekende brug waar heel veel krokodillen liggen, het zijn er tien-tallen. Ook wij stoppen en nemen net zoals vele andere toeristen foto's. Na 3,5 uur zijn we op plaats bestemming en omdat ik niet goed kon inschatten hoe het hier nu echt zou zijn, had ik enige twijfel. Deze twijfel werd helemaal weggenomen bij het zien van de accomodatie, het was helemaal super! Huisje leuk, waanzinnige bedden, direct aan het zwembad, zee op 20 meter afstand. Hier blijven we 2 dagen helemaal niets doen.
's Middags liggen we wat op het strand, genieten we van het uitzicht en de hoge golven en surfen de kinderen in zee. Even was wat rumoer om het zwembad, er was een leguaan in gedoken en kon er niet meer uit. De eigenaar heeft het beest met een net er uit moeten vissen. Het hotel wordt gerund door een amerikaans echtpaar samen met een amerikaanse manager Letitia. Het diner nuttigen we bij de buren, Restaurant Pelican, ook van een amerikaans echtpaar. En natuurlijk eet je dan een burger met friet!

Eenmaal in ons huisje begon de gebruikelijke indeling van de bedden. Soms zijn de bedden groot maar ook vaak maar 1.60 meter. Nu hebben we een megabed en 2 losse bedden waarvan 1 boven op de veranda. Eerst maakten de kinderen Lizzy wie boven mocht maar nu de avond valt haakt Mick toch af. Lizzy gaat dus naar boven en Mick in het losse bed beneden. Ik en Rob in het megabed. Binnen 5 minuten staat Lizzy beneden, ze hoort muizen tussen de muren. Er is hier geen tussenmuur, het zijn enkele platen. we leggen haar ook uit dier hier geen muizen zijn, die worden zo opgegeten door salamanders, leguanen en slangen. Maar toch gaat ze niet meer naar boven. Dus, Mick, Lizzy en ik in het megabed en Rob op het losse bed. Arme Rob. We slapen uiteindelijk allemaal goed, ondanks het getrek van lakens in het megabed.