Dag 20 de zee op

Weer moeten we om 8 uur in Sierpe zijn en staan dus weer lekker vroeg op. We gaan vandaag met een boot naar Cano Island om te snorkelen. Ondertussen kennen we de weg over de Sierpe rivier en de zee is redelijk rustig zodat we met ons kleine bootje niet te veel op de golven klappen. De totale reis naar Cano Islamd zal ongeveer 2 uur duren maar ondanks dat we de rivier al eerder afgevaren zijn, vervelen we ons geen moment; het blijft prachtig al dat groen. Onderweg spotten we natuurlijk dolfijnen, dezelfde soort als eergisteren, de tropocal white spotted dolphin (of zoiets). Vlak voordat we aankomen bij het eiland zien we zelfs een hele groep, ook met kleintjes. Met een gids snorkelen we een 40 minuten. We zien vissen in alle kleuren van de regenboog en bij iedere andere vis noemt de gids de naam van de vis, welke ik nu allemaal vergeten ben. We waren een beetje bezorgt om Mick, hij is niet zo'n held in zee maar het ging hartstikke goed. Vol enthousiasme wees bij naar iedere vis die voorbij kwam en spotte zelfs een schildpad. Het was niet super weer en daarom was de lichtval niet overal goed. Lizzy en ik houden het voor gezien en kruipen aan boord. Eenmaal aan boord zien we dichtbij een hele groet groep dolfijnen en laten de anderen even snorkelen en gaan met de bood dichterbij kijken. En dat wordt beloond,ze zwemmen heel dichtbij en kunnen mooie fot's maken. We pikken de snorkelaars weer op en varen naar wal. Op Cano Island mag je immers niet lunchen. Wat eerst een hele kalme zee was verandert al snel in onrustig water met regen. Maar we stuiten wel op 3 bulrugwalvissen met een jong. Lange tijd kunnen we heel dicht bij komen en het jong komt vaak naar boven. Ook speelt bij of zij wat in de golven, het is een indrukwekkend gezicht. Iets minder vaak maar toch af en toe komen de volwassen walvissen boven om adem te halen. Dan kun je goed zien hoe groot deze dieren eigenlijk zijn. Als we besloten hebben om door te varen, springt een volwassen exemplaar boven de golven en ploft dan weer in het water neer. Je ziet dat wel eens op TV, maar nu zien we net voor onze ogen! Walvissen doen dat oa om de parasieten die meestemmen op hun huisd van zich af te schudden. Tot een paar keer toe worden we verrast door deze enorme plons partijen. We varen in de regen, wind en hoge golven door. De boot slaat soms keihard op de golven. Pas om 15 uur komen we aan om te lunchen. Na zo'n dagje smaakt alles lekker. Daarna weer door over de rivier. Onderweg nemen we nog even een afslag en zien een luiaard in een boom. Z'n koppie lijkt echt op die van de reclame. Uiteindelijk zin. We pas om 16.30 in de haven. Bij binnenkomst wacht ons de volgende verrassing: een krokodil die bij het arriveren van de bood wegzakt in de rivier. Als we drinken op het terras en nog kijken of we de krokodil nog zien, schiet deze plotseling in het midden van de rivier naar boven met een hele grote vis in zijn bek. Als een echt roofdier schut de krokodil met zin. Hoofd om de vis te doden en naar binnen te werken. Een minuut later ligt de krokodil weer doodstil in het water, wachtend op de volgende prooi